- 26 -

1303. März 2. - 1316. o. T.

In nomine domini Amen. Quoniam gesta mortalium que geruntur in tempore, cum ipso tempore tamquam aqua decurrens ad nichilum deveniunt, eorumque memoria cum sonitu mundi transeuntis perire solet, nisi attestacione proborum virorum ad noticiam posterorum fuerint transmissa et testimonio veracium apicurn perpetuata, Proinde nos Premizlius dei gracia dux Rathiboriensis notum facimus universis presentibus et futuris, quod pro spe retribucionis divine et pro salute animarum clarissimorum nostrorum progenitorum atque peccaminum nostrorum veuiam apnd deum patrem totius misericordie promerendam, ad honorem eiusdem dei et domini nostri Jesu Christi et beate virginis Marie omniumque sanctorum cum voluntate et assensu nobilissime coniugis nostre filie Illustris principis Conradi quondam ducis Masouie ac dilecti filij nostri Lesconis aliorumque liberorum nostrorum monasterio de Ruda Cysterciensis ordinis Wratizlauiensis dyocesis, fratribusque ibidem deo et beate virgini servientibus, novem bancos carnificum, idest novem macella in civitate nostra que vulgariter Sar dicitur constituta, pro luminaribus ecclesie eiusdem monasterij comparandis in elemosinam dedimus et in hiis scriptis confirmamus, eo Jure quo nos ipsi possidebamus imperpetuum possidenda et pro libitu suo ad utilitatem dicti monasterij convertenda. Et ne quis infrunitus predictos fratres super hac elemosina et donacione nostra molestare vel eis ausu temerario contradicere valeat, presens scriptum sigillo nostro duximus roborandum. Testes qui huic libere nostre elemosine et donacioni interfuerunt, sunt hij, Frater Peregrinus prior fratrum Predicatorum de Rathibor confessor noster, Comes Webzlaus castellanus de Plisschyr, comes Fredericus advocatus prefate civitatis Sar, Wencezlaus filius predicti Welizlay et alij quam plures nostre curie nobiles nobisque familiares. Datum anno domini M°.c°c°c°, iij° sexto Nonas Marcij. Tempore Johannis abbatis cognomento parvj.
De predictis vero bancis sive macellis novem nos frater Nicholaus dictus abbas supra nominati monasterij de Ruda de assensu et voluntate conventus nostri et etiam visitatorum nostrorum vendidimus preclare domicelle sorori Ofce et aliis sororibus in cenobio ordinis fratrum Predicatorum deo servientibus, quatuor macella et quinque pro nobis retinuimus pro luminaribus ecclesie eiusdem monasterij de Ruda comparandis. Nos igitnr Lestcho dei gracia dux Rathiboriensis et frater supradicte Ofce, elemosinam et donacionem illustrissimi principis patris nostri pie memorie Premizlii, videlicet quinque macella ipsis fratribus confirmamus et in hiis scriptis innovamus et roboramus eo iure quo ipsi possidebant, imperpetuum possidenda et pro libitu suo ad utilitatem dicti monasterij convertenda. Si quis autem hanc confirmacionem, innovacionem et roboracionem nutu verbo vel facto turbare vel ledere elata obstinacione sive obstinata elacione presumpserit, cum Datan et Abyron recipiat porcionem. Verumtamen ut premissa liberalis confirmacio, innovacio et roboracio robur obtineat perpetue firmitatis, presens scriptum super hiis conscribi precepimus et sigilli nostri caractere consignari. Facta est autem ista confirmacio, innovacio et roboracio Anno domini M°.c°c°c°. Sexto decimo. Testes qui huic libere nostre confirmacioni, innovacioni et roboracioni interfuerunt sunt hij, Comes Martinus Zaenscho, Comes Michael Siroke slouo, frater Peregrinus quondam provincialis, magister Godinus summus notarius, dominus Gerlacus, Gircho, et alij quam plures nostre curie nobiles nobisque familiares.

Aus dem Archiv der Dominikanerinnen zu Ratibor. Anhangend das grosse herzogliche Siegel mit doppeltem Rucksiegel an rothem Seidenfaden; der Herzog steht vor einer Burg und eine Figur halt den Helm über ihn. Umschrift: S. LESTCONIS. DVCIS. RATHIBORIENSIS. Auf den Rucksiegeln ist ein Adler mit der Umschrift: S. LESTKONIS. DVCIS. RATHIBORIE.

Codex Diplomaticus Silesiae, hrsg vom Vereine für Geschichte und Alterthum Schlesiens, Bd 2, Urkunden der Klöster Rauden und Himmelwitz, der Dominicaner und Dominicanerinnen in der Stadt Ratibor. Hrsg von dr. W. Wattenbach, Breslau 1859.